Ons eerste Club toernooi, De Rotterdam open 2020, was 8 maart eindelijk werkelijkheid, en een enorm succes naar mijn ervaring.
Omdat Cheo Go Kwan organisator is van de Rotterdam Taekwon-Do Cup, werden de taken van de leraren waargenomen door de leerlingen. Deze keer doen zij ook verslag van de Rotterdam Taekwon-Do Cup. Hier het verslag van Kevin!
Het begon allemaal de dag ervoor met het ophalen van de attributen en ze naar de sporthal brengen waar het toernooi de dag erop gehouden zou worden.
met een team van meer dan 10 man sterk gingen we te werk. Het uitladen van, en in elkaar zetten van alles toverde de lege sporthal om tot een ware dojang. Iedereen had er zin in en keek uit naar de volgende dag.
Na een relatief lange nacht (gezien het in Rotterdam plaats vind moesten we maar 20 min rijden. Meestal is dat toch minimaal een uur) kwamen we aan.
Ondanks dat het zo vroeg was, waren Samantha en Jolijn alweer flink bezig met het maken van nieuwe poules omdat mensen in verband met het corona virus niet meer wilde komen.
Desondanks waren er meer dan 300 deelnemers. Daar moet je alle toeschouwers, coaches, vrijwilligers en scheidsrechters nog bij optellen. Het was dus een volle bak.
Met een kleine vertraging begon de dag met het groeten. Daarna werd Juan naar voren geroepen. Aan hem was namelijk de eer om het toernooi te openen. Hij heeft toen voor zo’n groot publiek een plankje gebroken. Dat is heel wat voor iemand van zijn leeftijd.
Toen het toernooi officieel geopend was begon de dag met tuls, team tuls om precies te zijn.
Daar mochten Shayeri, Iva en Sydney als team girls, en Juan, Jeffrey en Shivin waren team boys.
Shayeri, moest hier voor het eerst op, dus ze had heel erg last van de druk en zenuwen. Gelukkig was coach Badr to the rescue en wist haar te kalmeren.
Helaas kan ik niet zoveel over zeggen over hoe het ging, want ik moest ook op dat moment tuls lopen.
Na 3 ronden was ik 1e.
Al snel nadat ik klaar was moesten Kasper en Rayan tuls lopen. Eenmaal daar was Rayan bloednerveus (ookal zegt hij van niet als je het hem nu vraagt ?). Hij liep als eerste tegen de uiteindelijke kampioen. Ondanks de spanning liep hij zijn tul uit, maar het was duidelijk dat hij last had van zenuwen.
Kasper liep daarna tegen Jeffrey. Op de Open Haaglanden stonden deze 2 ook tegenover elkaar. Daar was de score 3/2 voor Kasper. Sindsdien is Jeffrey flink vooruit gegaan, maar Kasper liep zijn tul zeer goed. Er is duidelijk te zien dat er veel op gelet is tijdens de lessen en dat bewees zich. Hij liep zijn tul strak, standen waren lekker groot, technieken waren duidelijk en er zat kracht achter. Deze keer won hij 5/0.
Rayan en Jeffrey liepen tegen elkaar om te bepalen wie er 3e zou worden. Rayan liep zijn tul veel beter dan de 1e keer, maar het mocht helaas niet baten.
Toen vond de finale plaats. Ik ben zeer trots op hoe Kasper liep, hij was in mijn ogen beter dan in de vorige ronde. Helaas werd hij 2e, maar hij heeft het zeker heel goed gedaan.
Daarna was het de beurt aan Shayeri om haar tul te lopen. Ze liep haar tul met kracht en zelfvertrouwen, maar haar tegenstander liep niet slecht en een hogere tul.
ze heeft het goed gedaan en zat zeker in de betere helft van haar poule. Ze verloor helaas en lag uit de competitie. Coach Rayan stond te popelen om haar te troosten.
Sydney liep in de zelfde poule, maar ook zij kwam niet verder. Geen probleem want ze liep haar tul heel goed. (nu in de les nog).
Ky-mani wilde zijn tul nog even doornemen deze dag, hier ging het een en ander…… op een andere manier dan dat ik dacht.
Hij leek er in het begin niet helemaal bij, maar dit trok al gauw weg. Helaas heb ik hem geen tuls zien lopen. Wel zag ik hem op het podium staan als 3e. goed gedaan Ky.
De reden dat ik hem niet zag lopen is omdat het eten was aangekomen en ik ging helpen met dat opzetten. Dat was ook een heel gedoe omdat er geen water was….. in het zwembad….
Badmeester erbij gehaald, wat heen en weer moeten schuiven, maar uiteindelijk was het gelukt.
Shout out naar tante Ella, het eten was lekker.
Toen ik terug kwam was het alweer tijd voor Shayeri om te sparren. 3 maal raden wie stond te springen om haar te coachen.
Haar eerste tegenstander was een stuk groter en sparde ook een stuk harder, maar ze was fel en liet zich niet kennen. Shayeri deelde een paar rake klappen uit en was een ervaring rijker. We zijn heel trots op hoe ze het gedaan heeft. Zeker omdat ze zo zenuwachtig was aan het begin. Helaas won ze deze ronde niet.
De volgende tegenstander leek ook wat meer wedstrijd ervaring te hebben, maar weer stopte dat Shay niet. Ze heeft een mooi potje neer gezet. Uiteindelijk werd zij 3e.
Ik ben benieuwd wat ze over een jaar kan, gezien ze het echt goed heeft gedaan.
Aan mij was de eer om Sydney te coachen. Zij was ook al meer dan een beetje gespannen.
Al een uur voordat ze op moest was ze helemaal klaar om te gaan.
We hadden wat strategieën doorgenomen voordat we begonnen en daar heeft ze zich prachtig aan gehouden. Haar dekking was hoog, ze maakte meerdere aanvallen. Ik ben echt trots op haar.
In de 1e ronde was het 4/4, dus kwam er een 2e ronde. Hier stond ze voor totdat ze een trap kreeg en met 1 punt achter stond. Daarna heeft ze geen duidelijke puntjes meer kunnen maken en verloor ze helaas. Desalniettemin heel goed gedaan.
Ky-mani was opgeroepen toen Sydney haar poule begon, dus heb ik alleen de finale gezien.
Ik weet niet wat hem overkwam, hij maakte combinaties links en rechts, wist precies te zijn met zijn trappen en ging er meteen achteraan. Zijn technieken waren mooi uitgevoerd, strak en hij leek volledig in zijn element. Ky, wat je daar hebt laten zien was zeer goed. nu in de les nog.
Hij is 1e geworden nadat de finale met 10/0 gestopt werd.
Rayan werd opgeroepen om te sparren, net toen in terug wilde gaan. Ik weet niet wat er in zijn hoofd afspeelde, maar ik ben blij dat ik zijn tegenstander niet was. Die jongen heeft trappen gehad alsof het persoonlijk was. Rayan wist heel goed net onder de dekking van zijn tegenstander door te komen. Zijn benen zaten er altijd tussen en hij was zeer dominant op het veld. Hij won zijn eerste ronde ook zeer overtuigend.
Direct daarna moest hij nog een keer op. Met wat minder energie sparde hij wat meer tactisch, maar hij bleef net zo fel. Een welverdiende 1e plaats.
De volgende aan de beurt was Steven.
Zijn eerste ronde was nogal een rare ronde. Zijn tegenstander wist zijn lichaam steeds uit de weg og onder de band te plaatsen. Dus was het moeilijk voor Steven om hem te raken.
Hij heeft het zijn tegenstander toch moeilijk gemaakt en ham het veld over gejaagd.
Helaas mocht het niet baten. Hij had 3 waarschuwingen, dus 1 minpunt. Hij verloor 2/1 met 1 scheids die even veel punten voor beide partijen had.
Zijn 2e ronde ging goed van start. Hij wist zich goed vanuit het midden van het veld te bewegen en trapte zijn tegenstander meerdere keren de ring uit. Hij was zeker goed bezig totdat hij een trap tegen zijn knie kreeg en niet meer verder kon gaan.
Hij was met een ambulance afgevoerd, maar kwam toch terug.
De volgende die ik zag sparren was Badr.
Ik kan hier niet veel over zeggen. Dit omdat ik zelf niet goed genoeg ben om te weten wat hij doet en waarom. Ik kan alleen zeggen dat ik heel erg genoten heb van zijn wedstrijden. Het is altijd leuk om Badr te zien sparren en ik heb er weer wat van geleerd.
De meeste volwassenen waren op dit moment bezig, dus ik bleef bij de kinderen.
Dit totdat Rayan en Jeffrey van der vaart op moesten voor team sparren. Jeffrey tegen Rick was leuk om te zien. Het was doorgaand sparren en Jeffrey wist Rick meer dan 8 keer uit de ring te krijgen (en 1 keer zelfs op een ander veld). Deze ronde had hij duidelijk gewonnen.
Rayan mocht op tegen zijn tegenstander die won bij tuls.
Hij ging fel tekeer op het veld en liet zich niet kennen. Helaas won hij niet. Het team werd 2e.
De laatste match die ik mee kreeg was Badr tegen Beuk.
Ook dit was een leuke wedstrijd om naar te kijken, maar hier kan ik ook geen uitspraak over doen.
Badr wist de overwinning naar zich toe te trekken.
wat opmerkelijk was is dat Badr normaal gesproken veel meer met zijn handen doet, maar deze ronde was hij ook flink met zijn benen in de weer. Het was een andere manier van sparren die meer tactisch leek.
Tijdens de hele dag liep Anas als vrijwilliger om de deelnemers van hun poule naar het podium te brengen. Dit droeg bij aan het soepel laten lopen van de dag zodat de poules snel achter elkaar konden plaats vinden en zodat er zo min mogelijk oponthoud was. Dat is gelukt.
Toen was het zover, alle punten waren bij elkaar opgeteld en het was tijd om de toernooikampioen bekend te maken. Met een gedeelde 1e plaats ben ik blij te vermelden dat wij gewonnen hadden op ons eerste toernooi.
Het was een zeer geslaagde dag waarin ik velen heb zien uitstijgen boven zichzelf.