ITF Taekwon-Do in Rotterdam IJsselmonde


Narani Joonbi Sogi, je doet niets en toch iets

Door Pieter Speelman.

Hoe vaak staan wij niet in een gereedstand binnen het Taekwon-Do?

Bij het begin van de les, voor een Tul, tussen de oefeningen door totdat de Sabum eindelijk is uitgepraat om er maar een paar te noemen.

Generaal Choi Hong Hi heeft ons enkele aanwijzingen gegeven hoe we precies  moeten gaan staan bij voorbeeld in een Narani Junbi Sogi (schouderbreedte en de vuisten ter hoogte van de van de onderbuik).

  1. De afstand tussen de vuisten is ongeveer vijf centimeter en zeven centimeter verwijdert van de band;
  2. De afstand tussen de ellebogen en de zwevende ribben is ongeveer tien centimeter;
  3. De ellebogen niet verder naar buiten brengen dan noodzakelijk;
  4. De bovenarmen zijn 30 graden naar voren gebogen en de armen zijn 40 graden gebogen.
  5. De rug is recht, de schouders ontspannen.

Tja, met een meetlat en een gradenboog kunnen we zo een eind komen maar of dat nu het volledige plaatje is? Het zegt voornamelijk iets over het externe plaatje.

Om te bepalen hoe je moet staan moet je eerst nagaan waarom je zo gaat staan (if you know the purpose then you can work out the method). Gelukkig laat de generaal ons wat ruimte om zelf ook na te denken. Ik ga een poging wagen.

Gereed betekent iets anders dan op de bus wachten. Gereed in de gevechtskunst betekent veeleer dat je klaar bent voor elke mogelijke situatie.

Stel je bent gereed voor Chon-Ji (1e Tul). Je loopt in gedachte de eerste blokkering.

Het plafond komt gedeeltelijk naar beneden. Wat doe je?

  1. Je wil jezelf testen in hardheid en maakt een neerwaarts blok zoals de eerste beweging in Chon-Ji. Ik kan alleen maar zeggen ‘Taekwon, respect voor je ontembare geest, dit stuk is niets voor jou’.
  2. Je past jezelf aan en maakt in een vloeiende beweging een chukyo makgi (opwaarts blok) en blijft vooralsnog in leven.

Je begrijpt het al. Eerst de bovenkamer leeg maken want er kan geen gedachte zijn in de gevechtskunsten. Gedachte en actie moeten samenvallen.

Natuurlijk kan je deze geestelijke toestand pas bereiken na een nauwgezette en soms wanhopige  bestudering van de techniek. Dus eerst trainen totdat je de techniek gedachteloos kan uitvoeren maar daarna de techniek ook weer loslaten net als eten en drinken (mits je dit al onder de knie hebt).

Het verschil tussen een beginner en een gevorderde is dat de eerste nog van niets weet en de laatste zich niets kan herinneren. Misschien een ietwat minimalistische visie op de zin van het leven maar ik kan er even niets meer van maken.

Je hoofd helemaal leeg maken is natuurlijk geen eenvoudige opgave. Er zit geen knop en de vraag of je überhaupt nergens aan kan denken is moeilijk te beantwoorden. Wel kan je de frequentie van hersenactiviteit beperken. In het vakjargon wordt dat ook wel Alpha-waves genoemd. De meeste gevorderde beoefenaars van het Taekwon-Do zullen dit aspect wel herkennen en hebben ervaren bij het lopen van Tuls of bij sparring. Alles gaat vanzelf en is juist helemaal niet vermoeiend.

Sommige zijn zelfs van mening dat je de reptielen hersenen kan activeren door in een bepaalde houding te gaan staan. Zoals je wellicht weet zijn onze hersenen opgebouwd uit lagen althans volgens een gangbare theorie (Piet Vroon, Krokodillentranen). De reptielen hersenen hebben het voordeel om emoties uit te schakelen. Voor het doel van dit stuk gaat het iets te ver om hier dieper op in te gaan.

Hoe je kijkt is ook van belang. Fixeer je de ogen op een punt dan is de kans groot dat je ook alleen dat ene punt ziet. Altijd leuk bij een beginnende Taekwon-Do beoefenaar. Ze kijken naar je benen en je geeft een stoot, ze kijken naar je handen en je geeft een trap. Succes verzekert.

Als gevechtskunstenaar willen wij vooral beweging signaleren. Zolang het niet beweegt is er geen gevaar. Zeker indien je tegenstander je van iedere zijde kan benaderen zoals in een zelfverdedigingsituatie speelt dit aspect natuurlijk mee.

Er is dus een verschil tussen kijken (een punt) en waarnemen (het geheel zien).

In het vakjargon wordt dit ook wel eagle vision genoemd, zoals een adelaar zijn prooi opspoort.

Er zijn verschillende manieren om dit te trainen. Je kan bij voorbeeld als je toch op die bus staat te wachten naar voren kijken zonder dat je echt ziet wat er voor je staat. Het is geen probleem als het een beetje wazig wordt voor je ogen. Je zult bemerken dat het gemakkelijker wordt om de mensen naast je, de vogels boven je en de naderende bus van links te signaleren.

Probeer alleen de bewegingen te signaleren.

De stand dient verder ontspannen te zijn. Spanning en ontspanning zijn belangrijke factoren binnen het Taekwon-Do. Voor het ontspannen moet je je vooral bewust worden van de spanningen in je lichaam oftewel actief ontspannen.

Beeld je een touwtje aan de kruin voor die het hoofd omhoog trekt. Je zult bemerken dat er nu wat ruimte in de bovenste nekwervels komt. De schouders zijn ontspannen en hebben een ronde vorm. De armen niet tegen het lichaam aandrukken maar het gevoel hebben dat er een tennisbal onder de oksels zit.

Verder maak je gebruik van buikademhaling. Voor de kenners, dit kan zowel gewoon zijn als een baby of tegengesteld.

De rug is recht en de staartbeentjes iets ingetrokken waardoor de ruggenwervels recht boven de voeten komen.

De bovenbenen geven een lichte druk naar buiten waardoor deze recht boven de voeten komen te staan. De knieën zijn licht gebogen recht over de voeten heen.

Er is een gelijke gewichtverdeling over de voeten, 9 punten maken contact met de grond en de druk is aan de voorkant (bal) van de voet gelijk aan de achterkant (hiel). De voeten zijn zacht en er is geen grijpbeweging met de tenen.